Wow, blog´a yazi yazmayali 1 ay olmus. Aklimda o kadar sey oluyor ki bunlari kelimelere dökmekte zorlaniyorum bazen.. Daha fazla yazmaya calisacagim.
Su siralar sürekli planlar yapiyorum. Gitmek istedigim yerler, okumak istedigim kitaplar, ögrenmek istedigim seyler, almak ve yapmak istediklerim.. Belli bir yol cizdim kendime ve bu yolda yürüyebilmek icin güce ve ilhama ihtiyacim var. Etrafimda bana ilham veren, bir seyler ögrenebilecegim insanlar olsun istiyorum fakat yasadigim sehirde bu tür insanlardan fazla yok maalesef. Cogu sadece var. Yasamiyorlar. Oysa yasadigini hissetmeli insan. Bu hayatta bir amacin, nedenlerin olmali. Ve hayallerin olmali. En güzeli de hayallerinin olabildigince büyük olmasi. Ne yazik ki insanlar hayal kurmaktan korkuyorlar. Ben ise fazla cesur olan kesimdenim galiba haha. Itiraf ediyorum, cok ucuk ve siradisi hayallerim var. Öyle olsa bile.. Insanlarin bana inanmamasi hatta engellemeye calismasi cok üzücü bir durum. Ama hepsi görecekler. Bana inanmayan, bana gülen herkes görecek. Sadece bekleyin ve izlemeye devam edin!
Olumsuzluklara ragmen ilham alabilecegimiz seyleri bulmak o kadar da zor degil. Bir seye (bu meslegi, hobisi vs olabilir) tutkuyla baglanan herkes bana göre bir ilham kaynagi. Ne zaman öyle birini görsem icimde hayallerime ulasmak icin daha cok calisma istegi olusuyor. Bazen sarkilar ilham veriyor, bazen bir film, bazende yildizlar. O kadar basit ki aslinda. Mutlu olmak o kadar basit ki. Keske mutlulugu o kadar uzakta aramasak ve minnettar bir kalp ile yasayabilsek. Huzurevinde staj yaparken yasli bir kadinla oturmus sohbet ediyordum. Bana kollarimi kaldirmami söyledi, istedigini yaptim. "Bu bile sükretmen icin bir sebep" dedi cünkü kendisi artik kollarini kaldiramiyordu. Elimizdekilerin kiymetini bilmek icin ille kaybetmek mi gerekiyor? Huzurevinde öyle kötü halde insanlar gördüm ki her gün aglamamak icin kendimi zor tutuyordum. Her olaya kötü tarafindan bakan, hic bir seyden memnun kalmayan depresif tiplere sinir oluyorum. Onlar etrafindaki güzellikleri göremeyen sükretmeyi unutmus insanlar.
2013 icin planlar yaptiniz mi? Her sey planlanamiyor tabi ki, ne de olsa hayat süprizlerle dolu! haha ama yine de belirli bir yol cizmek lazim.
Yarin ilk kez Japon bir restorana gidecegim. Daha önce cesaret edememistim ama bu da hedeflerimden biri.. Farkli seyler denemek. Neyse, biraz tirsiyorum ve heyecanliyim bakalim nasil gececek.
Bir kac gün önce portakal soslu kizartilmis muz + vanilyali dondurma yaptim. Tadi cok güzel, kesinlikle foodporn kategorisine giriyor. Bu üclünün bu kadar uyumlu olacagini beklemiyordum ve yapmasi da basit. Deneyin derim *_* Ahh artik bu güzellikleri fazla yiyemeyecegim. Uzun zamandir spor yapmiyorum ve fazla kilolarim olmasa da daha saglikli ve fit olmak istiyorum.
Güzel bir hafta gecirin! xoxo
DOK2 - Best Time
